Tybalt:

Herinneringen, die je verzint, wat zijn ze mooi

Je jeugd als een lied dat klinkt, je vergeet haar nooit

Toch voel ik mij van haar beroofd, ik ben haar kwijt

De haat heefd mijn jeugd vermoord, wat heb ik spijt

Men hield mij een waarheid voor, die een leugen was

Mijn ontschuld die ik toen verloor, begrijp ik nu pas

Zo werd deze jongen groot, zonder veel gevoel

Het kind in mij ging langzaam dood, dat was hun doel

Kil, wat is het hier kil

Kil, altijd te kil

Het is mijn schuld niet, het is mijn schuld niet

Mijn ouders maakten me toch zo

En wat je ziet is niet zo mooi

Het is mijn schuld niet, et is mijn schuld niet

Zij zaaiden in mijn hart de haat

Verwekten in mij al het kwaad

Het is mijn schuld niet

Kijk me nu niet verwijtend aan

Het is mijn schuld niet

Ik heb de wereld niets misdaan

Ik ben alleen de weg gegaan

Die zij zijn voorgegaan

Het is mijn schuld niet

Nee, nee, nee

Het is m'n schuld niet

Kijk me niet verwijtend aan

Het is m'n schuld niet

Ik heb de wereld niets misdaan

Ik ben alleen de weg gegaan

Die zij zijn voorgegaan

Herinneringen, die je verzint, wat zijn ze mooi

Je jeugd is een lied dat klinkt, je vergeet haar nooit

Toch voel ik mij van haar beroofd, ik ben haar kwijt

Het kind in mij ging langzaam dood, wat heb ik spijt